نمایشگاه عکس داریوش فردی پور

همیشه عکاسی معماری بناهای تاریخی برای من به عنوان یک عکاس مستند ، جذاب و پر کشش بوده و هست .معماران قدیم در کنار مولفه های ساخت برآن بوده اند فضاهایی را ایجاد کنند که برای ساکنان و مراجعه کنندگان در کنار زیبایی آرامش بخش نیز باشد . برای آرامش بخش بودن یک بنا ، توجه به چند نکته مهم و ضروری است یکی از آنها ایجاد توازان و تناسب در اجزای ساختمان و قرینه سازی درآن است . توازن زیبایی می آفریند و زیبایی آرامش          می دهد . معماری بناهای تاریخی ایران سرشار از این قرینه سازی های شگرف و بی نظیر است .

دنیای اطراف ما نیز دارای زیبایی های است که یا اصلا دیده نشده یا کمتر به چشم می آید . بسیاری از این زیبایی ها در زاویه نگاه استاندارد ما که خط مستقیم و روبرواست قرار ندارد . برای دیدن آنها باید نگاه و در کنار آن حس همراه با آن را تغییر داده  و از نگاه های کلیشه ای و سطحی بگذریم و عمیق تر و به تعبیری عاشقانه تر در جستجویشان باشیم . معماری هایی مملو از زیبایی های مسحور کننده . هدفم از این شیوه و نگاه و همچنین انتخاب نام ( گاهی عاشقانه به آسمان نگاه کن ) برای آثارم ، نشان دادن و چگونگی رسیدن به این نگاه زیبا و عاشقانه است . پس بیاییم عاشقانه به آسمان نگاه کنیم .